Bornholm Adası’ndaki Vasagård arkeolojik alanında, 600’den fazla taş keşfedildi. Palm boyutunda olan bu taşlar, güneş ışınlarını temsil eden çizimlerle oyulmuştu. Taşların, tarım kültürüne dayanan ve güneşi kutsal kabul eden Neolitik topluluklar tarafından ritüel emelli kullanıldığı düşünülüyor.
Vasagård, yaklaşık M.Ö. 3500-2700 yılları ortasında dini merasimlerin gerçekleştirildiği bir kompleks olarak kullanıldı. Kompleksin girişlerinin, gündönümlerindeki güneş hizasıyla uyumlu olması, buranın bir güneş tapınağı olduğunu işaret ediyor.
VOLKANİK PATLAMA GÜNEŞİ YILLARCA GİZLEMİŞ
Araştırmacılar, taşların büyük bir volkanik patlama sonrasında topluca gömüldüğünü düşünüyor. Grönland buz katmanından alınan örneklerde, M.Ö. 2900 yılında yüksek düzeyde sülfat tespit edildi. Bu, büyük bir volkanik patlamanın akabinde atmosfere yayılan kül ve gazların güneşi yıllarca gizlemiş olabileceğine işaret ediyor.
Almanya’daki göl tortuları ve ABD’deki ağaç halkaları da bu devirde güneş ışığının azaldığını ve soğuk, kuru iklim şartlarının karar sürdüğünü doğruluyor.
GÜNEŞİ GETİMEK İÇİN TAŞ KURBAN ETTİLER
Arkeolog Rune Iversen, bu durumun Neolitik çiftçiler için büyük bir kaygı yarattığını belirtti: “Güneş, mahsuller için hayati değer taşıyordu. Güneşin uzun müddet kaybolması, onları derinden etkilemiş olmalı.” Bu taşlar, güneşi geri getirmek için yapılan ritüel kurbanların bir kesimi olabilir.
Taşların gömülmesinin akabinde, Vasagård’daki yapıların tasarımı büyük ölçüde değişti. Kurban hendekleri yerini geniş surlara ve dairesel ibadet meskenlerine bıraktı. Bu değişim, bölgede yaşanan dramatik iklim değişikliklerinin ve akabinde gelen veba salgınının bir sonucu olabilir.
