Araştırmaya nazaran, iştirakçilerin büyük bir çoğunluğu bilim insanlarını “nitelikli”, “dürüst” ve “halkın uygunluğuyla ilgili” olarak kıymetlendirdi. Bu sonuçlar, toplumun bilimsel bilginin kıymetini ve bilim insanlarının rolünü takdir ettiğini gösteriyor.
Ancak, bilim insanlarının başkalarının fikirlerine ne kadar kıymet verdiğine dair görüşler daha bölünmüştü. İştirakçilerin yalnızca yüzde 42’si, bilim insanlarının başkalarının görüşlerine bedel verdiğini düşündü.
Araştırmanın başındaki isimlerden Viktoria Cologna, “Sonuçlarımız, bilim beşerlerine duyulan itimadın, ülkelerin birçoklarında görece yüksek olduğunu gösteriyor. Toplum ve siyasette etkin rol oynamaları isteniyor” halinde kıymetlendirdi.
Araştırmanın çarpıcı bulgularından biri de, bilim insanlarının öncelikleri ile toplumun beklentileri ortasında bir uyumsuzluk olduğu istikametinde. İştirakçiler, bilimin toplum sıhhati, güç problemleri ve yoksulluk üzere mevzulara odaklanmasını beklerken, savunma sanayii ve askeri teknolojiler üzere alanlardaki çalışmalara daha aralı bir tavır sergiledi.
Araştırmanın diğer bir lideri Niels G. Mede, bu durumu şu sözlerle açıkladı:
“Sonuçlarımız, pek çok ülkedeki çok sayıda kişinin bilimin öncelikleriyle kendi önceliklerinin her vakit âlâ biçimde örtüşmediğini hissettiğini de gösteriyor. Bilim insanlarının bu sonuçları ciddiye alıp yorumlara ve halkla diyaloğa daha açık olmak için yollar bulmasını öneriyoruz.”
Araştırma, farklı ülkeler ve toplumsal kümeler ortasında bilime duyulan inançta değerli farklılıklar olduğunu da ortaya koydu. Batı ülkelerinde sağcıların bilime duyduğu inanç, solculara nazaran daha düşük çıktı. Lakin, birçok ülkede siyasi görüşle bilime itimat ortasında direkt bir bağlantı gözlemlenmedi.
