Nefes alma formunuz, Alzheimer hastalığının başlangıcını ortaya çıkarabilir. Son yapılan araştırmalara nazaran, teneffüs tertipleri, bu nörodejeneratif hastalığın erken belirtilerini tespit etmekte değerli bir gösterge sunuyor.
Araştırma grubu, beyin oksijenasyonunun nörodejeneratif hastalıklarla nasıl kontaklı olabileceğini inceledi. Çalışmada, 19 Alzheimer hastasından oluşan bir küme ile Alzheimer hastası olmayan 20 kişilik bir denetim kümesi karşılaştırıldı. Her iki kümenin beyin oksijenasyonu, kalp suratı, beyin dalgaları ve teneffüs uğraşı ölçümleri değerlendirildi.
Sonuçlar, kan damarlarıyla bağlı nöronlar ve nöronlar aktive olduğunda kan oksijen düzeylerindeki dalgalanmalar ortasında değerli farklılıklar ortaya koydu. Alzheimer hastalarının beyinlerinde, kan akışı ile beyin aktivitesi ortasındaki senkronizasyonun bozulduğu gözlendi.
Solunum daha hızlı
Bir öteki dikkat alımlı bulgu ise Alzheimer hastalarında teneffüs suratının daha süratli olmasıydı. Denetim kümesinde dakikada ortalama 13 nefes alınırken, Alzheimer hastalarındaki teneffüs suratı dakikada ortalama 17 nefese kadar çıkıyordu. Araştırmacılar, bu farkın, beyindeki kan damarları ile derin hudut dokuları ortasındaki ilişkilerde meydana gelen değişikliklerin oksijen teminini etkileyebileceği sonucuna varıyor.
Beyne ulaşan oksijen akışının, beyin sıhhatini ve Alzheimer hastalığının başlangıcını etkileyebileceği belirlendi.
İngiltere’deki Lancaster Üniversitesi’nden biyofizikçi Aneta Stefanovska, “Bu keşif heyecan verici ve Alzheimer hastalığının incelenmesinde ihtilal niteliğinde yeni bir kapı aralayabilir,” diyor. Stefanovska, teneffüs suratındaki artışın beyindeki iltihabı yansıtabileceğini ve bu durumun tespit edilip tedavi edilerek hastalığın ilerlemesinin engellenebileceğini belirtiyor.
Ucuz bir teşhis yolu olmaya aday
Analiz, kan yahut doku örneği alınmasına gerek kalmadan, baş derisine uygulanan elektriksel ve optik sensörlerin kullanılmasıyla yapılmaktadır. Bu yol, mevcut başka teşhis seçeneklerine kıyasla daha süratli ve daha ucuz bir alternatif sunuyor.
Tek başına teneffüs sistemlerinin Alzheimer’ı tespit etmek için kâfi olmayacak olsa da, hastalığın belirtilerini daha kapsamlı bir formda anlamamıza yardımcı olacak pahalı bir katkı sağlar. Araştırmacılar, gelecekteki çalışmaların teneffüs suratını, risk ve hastalık ilerlemesini değerlendirmede ek bir öge olarak kullanabileceğine inanıyor.
Bu keşif, Alzheimer hastalığının beyin damar sistemindeki bir bozukluktan kaynaklandığı hipotezini destekliyor. Bu durum, oksijen akışının aktifliğini ve beyinden toksik hususların uzaklaştırılma yeteneğini azaltıyor. Slovenya’daki Ljubljana Üniversitesi’nden hudut bilimci Bernard Meglič, “Damar sistemi ve beyin, beyne muhtaçlık duyduğu enerjiyi sağlamak için birlikte çalışır” diyor. Beyin, beden yükünün sadece yüzde 2’sini oluşturmasına karşın, bedenin toplam gücünün yaklaşık yüzde 20’sini tüketir.
Alzheimer hastalığı, risk faktörleri ve semptomların bir kombinasyonunu içeren karmaşık bir hastalık olmasına karşın, bu cins araştırmalar hastalığın ilerleyişinin daha net anlaşılmasına katkı sağlamaktadır.
Stefanovska, “Net sonuçlar elde ettik ve Alzheimer’ın nasıl kolay, invaziv olmayan ve ucuz bir biçimde tespit edilebileceğini gösterdik,” diyor. Ayrıyeten, bu tekniğin araştırma ve pratik uygulamalarını sürdürmek hedefiyle bir teşebbüs kurmayı planladıklarını belirtiyor. Lakin, daha ileri çalışmaların yapılması gerektiğini de ekliyor.
