Muğla’nın Milas ilçesine bağlı İkizköy Mahallesi’nde yer alan Akbelen Ormanı’nda köylüler, yeni Maden Yasası’na karşı protesto ve basın açıklaması gerçekleştirdi. “Maden Maddesi’ni tanımıyoruz” sloganıyla düzenlenen harekete çevreci yurttaşlar ve ömür savunucuları da dayanak verdi.
Köylüler ismine açıklama yapan Esra Işık, çabalarının sadece topraklarını korumak için değil, tıpkı vakitte demokrasi ve yurttaşlık hakları için olduğunu söyledi. Işık, açıklamasında şu tabirleri kullandı:
“KÖYLÜLERİMİZ VÜCUTLARINI AÇLIĞA YATIRDILAR”
*Bugün burada biz, bir karış toprağımızı da, bir kol zeytinimizi de, rastgele bir köyümüzü de, rastgele bir hayat alanımızı da, tek bir ağacımızı da, hiçbir şeyimizi size vermeyeceğiz. Şirketlere vermeyeceğiz.
*Geleceğimizi peşkeş çekmeyeceğiz demek için buluştuk. Hemşerilerimiz, en son bir maden yasası geldi gündeme. Hepiniz gördünüz, hepiniz duydunuz çığlığınızı. O yüzden bugün buradasınız, bunu biliyoruz.
*Bu maden yasası geçmesin diye köy köy, kapı kapı dolaştık. Komşu köylerimize gittik. Buradan Ankara’ya tekraren kere yol teptik. Tekraren kere Meclis’in kapısına, Meclis’in içine gittik.
*Ankara’nın sokaklarında yattık, kalktık biz yirmi gün. İnsanlarımız, seslerimizi duymadılar diye köylülerimiz vücutlarını açlığa yatırdılar.
“SESİMİZİ DUYMADILAR”
*Aç kalacağız, bunu anlatmak için açlığa yatırdılar. Lakin bizi duymadılar. Sesimizi duymadılar. Zira bu Meclis, şirketlerin Meclisi olmuş. Zira bu Meclis’in koltuklarında artık görüyoruz ki işverenler temsil ediliyor. Artık köylüler, yurttaşlar, vatandaşlar değil; işverenler, sermayedarlar, cebi dolular temsil ediliyor.
*Biz bunu birebir gördük, yaşadık. Meclise bizi almadılar. Meclis’in kapısına oturduk. Dedik ki, ‘Bizi insan yerine koyuyorsanız gelirsiniz buraya. Buradan gitmiyoruz’ dedik. Yedi saat boyunca Ankara’yı sel alan yağmurlar yağdı. Üzerimizden, altımızdan seller, sular geçti. İnanın bir adım ilerlemedik, kalkmadık, inat ettik. ‘Geleceksiniz.’ dedik. ‘Biz insan yerine koyulmayı öğreteceğiz size’ dedik. Biz de bu ülkenin yurttaşıyız.
*Bizi bu ülkenin yurttaşlığından kovdunuz, haberimiz mi yok’ dedik. Meğerse haberimiz yokmuş. Biz bu ülkenin yurttaşı değilmişiz artık. Bunu gördük. Artık topraklarımıza döndük. Zira burada bu çabayı ilmek ilmek daha da öreceğiz, daha da büyüteceğiz. Yalnızca Muğla’da değil, Türkiye’de…
*Bu hoş memleketimizin, bu hoş topraklarımızın her bir karışında, her bir karışında bu çabayı büyüteceğiz. Öbür bahtımız yok. Zira öteki bir memleketimiz yok.
