Türkiye’de sığınak gereksinimi aslında yeni bir gündem değil… 1987’de çıkarılan yönetmelik, makul büyüklükteki yapılara sığınak yapılmasını mecburi kılıyor. Lakin uygulamada birçok bina projesinde bu alanlar otopark, depo ya da kömürlük olarak kullanılıyor. Fizikî olarak “sığınak” diye ayrılan yerlerin ise yangın dayanıklılığı, havalandırma yahut su deposu üzere kriterleri karşılamadığı biliniyor.
TÜRKİYE’NİN TEK ÇAĞDAŞ SIĞINAĞI
Bugün Türkiye’de halka açık ve etkin formda kullanılabilecek, çağdaş ve dünya standartlarını karşılayan tek sığınak Ankara’da bulunuyor. II. Dünya Savaşı sırasında Alman mühendisler tarafından Ankara Kalesi’nin altına inşa edilen bu yapı, 80 yılı aşkın müddettir ayakta. 1.200 metrekarelik alana sahip sığınakta 13 oda, 5 salon, 1 yemekhane ve bir yatakhane mevcut. Kapasitesi ise kısa periyodik kullanımda 3.600, uzun periyodik kullanımda 1.200 bireye kadar çıkıyor.
TOPLANMA ALANLARIYLA KARIŞTIRILIYOR
AFAD’ın afet sonrası için belirlediği toplanma alanları sık sık sığınaklarla karıştırılıyor. Lakin bu alanlar yalnızca zelzele yahut acil durum sonrası uyum için tasarlanıyor; yani bombardıman ya da hücum üzere senaryolarda müdafaa sağlamıyor.
Mevcut yönetmelik, bir sığınağın en az 1 saatlik yangına sağlam olması, kişi başına 0.75 metrekare alan ayrılması, havalandırma ve pak su deposu üzere zorunlulukları kural koşuyor. Lakin Türkiye’de bu standartlara uygun tek yapı Ankara’daki tarihi sığınak olarak dikkat çekiyor.
