Macquarie Üniversitesi araştırmacıları tarafından geliştirilen bu “toksik erkek tekniği,” erkek sivrisineklere örümcek ve deniz şakayığı zehir proteinleri üretme özelliği kazandırıyor. Bu proteinler, çiftleşme sırasında dişilere enjekte edilerek onların ömür müddetlerini kısaltıyor. Bu yaklaşım, daha evvel meyve sinekleri üzerinde yapılan bir araştırmanın Nature Communications mecmuasında yayımlanmasının akabinde, dang humması ve Zika üzere hastalıkları yayan sivrisinek çeşitlerinde test ediliyor.
Çalışmanın baş müellifi Sam Beach, prosedürün böcek ilaçlarının lokal ekosistemlere ziyan vermeden, hastalık salgınlarını süratle denetim altına almak için kullanılabileceğini belirtti. “Hedefimiz, bir erkek sivrisineğin bir dişiyle çiftleşmesi ve akabinde dişinin çabucak ölmesidir,” diyen Beach, genetik müdahale sürecinin epeyce zahmetli olduğunu, zira bu genlerin yeni yumurtalara cam iğnelerle enjekte edilmesi gerektiğini ekledi.
Yalnızca dişi sivrisinekler kan emer ve ekseriyetle ömürlerinin birinci 24-48 saatinde çiftleşirler. Lakin haftalarca yaşayabilir ve hastalık yaymaya devam edebilirler. Yeni sistemle kan emme oranlarının %40-60 ortasında azalabileceği belirtiliyor.
Guardian2da yer alan habere nazaran; bu teknik, öteki genetik biyokontrol metotlarından farklı olarak direkt dişi sivrisinekleri gaye alıyor. Beach, “Bu usulle dişi sivrisinek popülasyonunun boyutunu çabucak azaltabilir ve bu vektör kaynaklı hastalıkların yayılmasında süratli bir düşüş sağlayabiliriz” dedi.
Melbourne Üniversitesi’nden evrimsel biyolog Dr. Tom Schmidt, böcek ilaçlarına karşı süratle direnç geliştiren sivrisineklerin, bu direnci gemiler ve uçaklar aracılığıyla dünya geneline yayabildiğini belirtti. Bu durum, yeni ve tesirli ziyanlı idaresi usullerine duyulan muhtaçlığı artırıyor. Schmidt, daha evvel Avustralya’da Wolbachia bakterisi ile enfekte edilen sivrisineklerin, kuzey Queensland’de dang humması yayılımını büyük ölçüde azalttığını hatırlatarak, genetik yaklaşımların da tesirli olabileceğini vurguladı.
Adelaide Üniversitesi’nden bulaşıcı hastalıklar araştırmacısı Prof. Philip Weinstein ise, tüm sivrisinek cinslerinin hastalık taşımadığını ve sivrisineklerin polen taşıyıcıları ve balıklar ile yarasalar için değerli bir besin kaynağı olduğunu belirtti. Weinstein, ülkü tahlilin sivrisinekleri büsbütün yok etmek yerine popülasyonlarını denetim altına almak olduğunu savundu.
