Yorulmak bilmeyen çalışma ahlakıyla tanınan Güney Kore, dünyadaki en uzun çalışma saatlerinden kimilerine sahip olup, çalışma saatleri açısından dünya çapında dördüncü sırada yer alıyor.
Bu ağır çalışma temposu, “gwarosa” üzere çok çalışmadan kaynaklanan vefatları tanımlayan tabirler ve çalışma saatleriyle ilgili artan tartışmalara yol açtı. Lakin, bu ağır iş temposunun ortasında, Güney Kore toplumu, günlük baskılara karşı istikrar sağlamayı amaçlayan yeni bir boş vakit kültürü geliştirdi.
infobae’nin haberine nazaran Güney Koreli fotoğrafçı Kim Seunggu, 15 yılı aşkın bir müddettir “eğlence kültürü” olarak tanımladığı olguyu belgelemiş olduğu “Daha Yeterli Günler” serisinde, bu durumu hassasiyetle ve ayrıntılı bir formda yakalıyor.
Kim, CNN’e verdiği röportajda, Güney Kore’deki boş vaktin, ülkenin süratli temposu ve iş taleplerine karşı bir “dinlenme arayışını” yansıttığını belirtti. Fotoğraflarında ise, kasvetli kent görünümlerinin art planda yer aldığı, ön planda ise renkli ve cümbüş dolu sahnelerin ortaya çıktığı eşsiz bir birliktelik sunuluyor.
Kim, dinlenme kültürünü en düzgün halde yansıtan kimi destinasyonları fotoğrafladı. Klâsik mimarinin hakim olduğu Jangheung Hanok Havuzu, geçmiş ile bugünü bir ortaya getiriyor. Bu alanda, yetişkinler şamandıralarda dinlenirken, çocuklar etrafta su sıçratıyor; bu da topluluk alanlarının rekreasyonel açıdan ne kadar kıymetli olduğunu gözler önüne seriyor.
Diğer dikkat alımlı yerler ortasında, bahar çiçekleriyle ünlü Royal Azalea Hill ve sakin tabiat parkurlarıyla tanınan Mulbit Park da yer alıyor. Bu yerler yalnızca dinlenmeye imkan tanımakla kalmıyor, birebir vakitte Güney Kore’nin rekreasyon kültürünü oluşturan tabiat ve toplumsal ilişkiyi da kutluyor.
Köklerinden kopmayan bir çağdaşlığı yansıtıyor
Kim’e nazaran, şenlikler ve açık hava aktiflikleri, köklerinden kopmayan bir çağdaşlığı yansıtıyor. “Çoğunluğun sahip olduğu kültür, Kore toplumunu en uygun halde temsil ediyor” diyen Kim, seçkinlere ayrılmış özel tatil yerleriyle karşılaştırıldığında, erişilebilir alanların kıymetine dikkat çekiyor.
Güney Kore’deki cümbüş kültürü, tarihî bağlamı göz önünde bulundurmadan tam olarak anlaşılamaz. Onlarca yıl süren Japon sömürgeciliği ve Kore Savaşı’nın yol açtığı yıkımın akabinde, ülke 1980’ler ve 1990’larda, 1987’deki demokrasi hareketinin tetiklediği bir kültürel rönesans yaşadı. Bu devirde yaşanan değişim, Batı tesirlerine daha açık bir yaklaşımı ve toplumsal özgürlük arayışını beraberinde getirdi.
Kim, Güney Kore’deki rekreasyonun, Konfüçyüsçü kıymetlerin tesiriyle kişisellik ve topluluğun bir ortada var olduğu bir dengeyi yansıttığını belirtiyor. Bu istikrar, öbür kültürlerde nadiren görülen bir özellik olarak, boş vakit etkinliklerinin kamusal alanlarda yabancılar ortasında paylaşılmasına imkan tanır.
Kim Seunggu, objektifini Güney Kore’deki hayatın çelişkilerini yansıtmak için kullanıyor. Uzun çalışma günlerinin, dinlenme anlarının canlılığıyla oluşturduğu zıtlıkları fotoğraflarında etkileyici bir formda ortaya koyuyor. Kim, vatandaşların günlük zorluklarla başa çıkma ve bunları aşma konusundaki iyimserliklerini vurguluyor.
Yalnızca dinlenme imkanı sağlamakla kalmıyor
Joseon hanedanlığının çeşit tablolarından ilham alan Kim, günümüzün yine canlandırma sahnelerinin çağdaş folklor olarak değerlendirilebileceğini öne sürüyor. Bu etkinlikler, sırf dinlenme imkanı sağlamakla kalmıyor, tıpkı vakitte iş ve dinlenme ortasında istikrar kurmaya çalışan bir toplumun çağdaş kıssasını de anlatıyor. Kim, “Erişilebilir alanlar ve paylaşılan kültür, orta sınıfın ruhunu yansıtıyor ve bilinmeyen kalan lüks hayat stillerinden çok daha fazlasını temsil ediyor,” diyor. Bu bağlamda, “Daha Düzgün Günler” serisindeki fotoğraflar sırf görsel bir kayıt değil, tıpkı vakitte toplumsal bir tarih niteliği taşıyor.
Zorluklara karşın, Güney Kore’deki boş vakit, tıpkı vakitte dayanıklılığın bir sözüdür. Kim, vatandaşların iş baskıları altında sevinç bulma yeteneğini, toplumsal iyimserliğin bir göstergesi olarak kıymetlendiriyor. “Boş vakitlerde tatmin arayışında, bu çelişkileri kabul ediyoruz” diyor Kim.
Kentteki yüzme havuzlarından çiçek şenliklerine kadar, Kim’in fotoğrafları, süreksiz de olsa derin duygusal ve kültürel tesirler yaratan anları ölümsüzleştiriyor. Bu kareler, çalışma etiğiyle tanınan bir ülkede bile dinlenmenin, kişisel ve kolektif refah için ne kadar değerli bir öge olduğunu hatırlatıyor. Kim’in 50 fotoğrafını bir ortaya getirdiği “Daha İyi Günler” kitabı, istikrarlı bir toplum inşa etmede boş vaktin rolüne dair düşünmeye davet ediyor. Kim, “Boş vakit kültürümüze yansıyan tutku, güzelleşme potansiyelini gösteriyor,” diyerek, Güney Kore’nin daha adil ve insancıl bir topluma hakikat ilerlerken karşılaştığı zorlukları ve fırsatları vurguluyor.
