İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu başta olmak üzere CHP’li belediyelere yönelik soruşturmalar devam ederken, Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Başdanışmanı Mehmet Uçum ‘itiraf’ niteliğinde bir yazı kaleme aldı.
“Türkiye’de hukuk devleti taviz verilemez bir anayasal temeldir. Kimi hukuk uygulamaları, kimi soruşturma ve kovuşturmalar eksik yahut sorun içerebilir” diyen Uçum şunları söyledi:
“Küresel ve bölgesel egemenlik savaşlarının yalnızca fiili güce dayandığı günümüzde, hukuk tartışmaları da gerçekçi olmak zorunda. Kozmik hukuk, milletlerarası insan hakları nizamı üzere kavramlara ait ezberler bozuldu, illüzyonlar dağıldı, olgusal gerçekliğin acımasızlığı açığa çıktı.
EVRENSEL HUKUK
Evrensel hukuk kavramının batıcı manası ve içeriği insanlık için güvenilmezdir. Yerelden bağımsız bir üniversal olmaz, bu mahallî de yalnızca batı olamaz. Batının deneyiminden ve yerelliğinden ibaret bir üniversal hukuk tarifini kabul etmek mümkün değil. O evrensel(!) içinde, batıdan öbür bir lokal yoksa üniversal de yoktur.
Gerçek üniversal hukuk tüm insanlığın birikiminden oluşan bir hukuk müktesebatı olabilir. Hukuk ve kıymet ilgisi, hukukî paha üzere konuların hayli tartışmalı olduğunu gözardı etmeden bütün insanlığa ilişkin prensip, paha ve norm bütünlüğünü üniversal hukuk olarak varsayabiliriz. Fakat bu yeni kozmik batıya ve batıcılığa indirgenemez.
MİLLİ HUKUK OLGUSU
Bir ulusal yargının üniversal hukukun kabullerini dikkate almasının sonu kendi ulusal müspet hukuk nizamıdır. Üniversal hukuk ne direkt referans alınabilir ne de direkt uygulanabilir. Genel kabul görmüş kurallar sırf bir ülkenin iç hukuk sistemine norm olarak işlendiğinde ulusal yargıyı bağlar.
Ayrıca bir ulusal (milli) yargının, bağlı olduğu olumlu hukukunu bir hukuk anlayışıyla uygulaması gereken hallerde, hukuk bakışını tüm insanlığa ilişkin üniversal hukuk müktesebatıyla uyumlu kılması savunulabilir. Lakin bu durum ulusal (milli) hukuk olgusunu ortadan kaldırmaz, demokrasiyi benimsemiş ülkelerin ulusal hukuk sistemlerinde esasen olması gereken üniversal hukuk ögesini görünür kılar.
Bu bakış açısını ABD, Almanya, İngiltere, Fransa başta olmak üzere uygar (!) sayılan batı, çıkarlarına karşıt olunca asla dikkate almıyor. Guantanamo, Ebu Gureyb cezaevi azapları, NSU davaları, sarı yeleklilerin hak ihlalleri, kişilik haklarını ihlal eden sistemli polis uygulamaları üzere çok örnek var. Örtük/açık polis devleti pratiği, yabancı, siyah ve İslam düşmanlığı, ırkçılık olağanlaşmış. Gazze’de batının şuurlu körlüğü üniversal hukuk aldatmacasını çöpe attı. Birleşmiş Milletler sistemi iflas etti. Avrupa Birliği can çekişiyor, pandemide ve Gazze’de ibretlik hale düştüler. Tabi ki sui misal emsal olmaz. Lakin Türkiye’de hukuktan şikâyet edenlerin hukuk ihlalleriyle malul batıya hala daha toleransı da utanç vericidir.
“BAZI HUKUK UYGULAMALARI SORUN İÇEREBİLİR”
Türkiye’de hukuk devleti taviz verilemez bir anayasal temeldir. Birtakım hukuk uygulamaları, kimi soruşturma ve kovuşturmalar eksik yahut sorun içerebilir. Hukuk ıslahatı perspektifinin ve yargı ıslahat stratejilerinin bir amacı de bu eksikleri gidermek ve meseleleri çözmektir. Terörsüz Türkiye’ye ulaşmak hukuk ıslahatlarını çok daha kapsamlı ve süratli hayata geçirmeye de katkı sağlayacaktır.
“KÜRESEL HUKUK SİSTEMİ ÇÖKTÜ”
İkinci dünya savaşından sonra BM’nin kuruluşu, memleketler arası mukavelelerin artışı teorik olarak devletlerin egemenliklerini sınırlamayı kabul ettiği formunda yorumlanabilir.
Ancak BM’nin görünürdeki maksadı olgusal gerçeklikle hiç uyuşmadı. Kurulan bu sistem bilhassa batı hükümranlarının, emperyalist güçlerin global hakimiyet savaşında araç olmaktan diğer bir işe yaramadı. Bu sistem yoluyla ‘egemenlikleri sınırlanmak istenen ülkelere karşı’ bir de hukuk kılıflı operasyonlar yapıldı.
İnsan hakları özüne yabancılaştırıldı, ideolojiye dönüştürüldü, ulusal devletleri zaafa uğratmak ve teslim almak için kullanıldı.
Sonuçta görünürdeki global hukuk sistemi çöktü. Global düzeyde hiç bir kural ve kurum referansı kalmadı, artık açık güç savaşları var. İnsanlık bu kaostan dünyayı yine yapılandırarak çıkabilir. Bunun nasıl olacağı ise en kıymetli bahis.
Kesin olan şu ki ulusal devletler bağımsızlıklarını koruyarak, eşit düzeyli işbirlikleri yaparak ve ulusal devletlerin anti-emperyalist birliğini geliştirerek bu kaosa karşı yeni bir yol açabilir. Türkiye’nin yapmaya çalıştığı budur ve başaracağına inancımız tamdır.”
