27 yaşında 17 sağlıklı genç yetişkin ve 64 yaşında 20 sağlıklı yaşlı yetişkinin incelendiği Renk pupillometrisi testi, siyah bir art plan üzerinde 26 dijital renk alanının görüntülendiği karanlık bir odada gerçekleştirildi.
Her araştırma, beş saniye boyunca siyah bir art plan üzerinde gri bir ekranın sunulmasıyla başladı ve akabinde renk sunuldu.
Test iştirakçilerin deneysel renk uyaranlarının her bir renk kategorisindeki (mor, mavi, yeşil, sarı, kırmızı ve gri tonlamalı) parlaklık ve doygunluktaki değişimleri ve ayrıyeten doygunluk renkleri yahut farklı renklere ilişkin emsal parlaklıkları algılama yeteneklerini kıymetlendirdi.
Tüm iştirakçiler, temel renk algısını pahalandırmak için katı bir düşük düzeyli görsel algı denetim misyonu olarak tasarlanmış 12 unsurluk yeni bir renk algısı vazifesi olan Renk Eşleştirme Ölçeği’nde %100 puan aldı.
“Yaşlı yetişkinlerin, mavi ve sarı eksenine hassaslık gösterdiği, lakin yüklü olarak yeşil ve macenta ekseninde kroma artışlarına karşı daha zayıf pupiller reaksiyon verdikleri bulunmuştur.
Bulgular, yaşla birlikte renk algısının solduğuna dair fizyolojik deliller sunarak, sağlıklı yaşlanma ve yaşlılıkta nörodejeneratif bozukluklar bağlamında renk temelli uygulamalar ve müdahaleler için kıymetli çıkarımlar sağlamıştı.
Özetle “Retina konisinin fotoreseptörlerindeki doğal varyasyonlar, çevresel faktörler, nöronal sürece dinamikleri ve psikososyal tesirler ortasındaki karmaşık etkileşimler nedeniyle renkler sabit ya da tekdüze duyumlar değildir. Bu karmaşıklık, renklerin fizikî özellikleri ile insanların onları nasıl algıladıkları ortasındaki bağların incelenmesini epeyce zorlaştırmaktadır.
