Otizm, sıklıkla bağlantı zorluklarıyla ilişkilendirilir. Bu yaklaşım, hususla ilgili en yaygın algılardan biridir. Lakin otizmin çok sayıda yanlış anlaşılan istikameti bulunuyor.
psychologies.com’da yer alan haberde Centre de Ressources Autisme Ile-de-France (CRAIF) tarafından yapılan açıklamaya nazaran, “Otizmin özellikleri bir bireyden başkasına büyük ölçüde değişir. Kimi otistik bireylerde bağlantı zorluklarının tam bilakis, çok besbelli bir konuşma eğilimi görülebilir. Bu durumlarda, etraflarındaki şahıslardan çok daha fazla, hatta “fazla” konuşabilirler.
Çok fazla konuşmak OSB habercisi olabilir
“Çok fazla konuşmak” bu nedenle, otizm spektrum bozukluğu (OSB) ve bilhassa Asperger sendromu üzere nörolojik rahatsızlıkların bir göstergesi olabilir. Terapist Michelle Brooten-Brooks, Psychologue.net’teki makalesinde bu durumu şöyle açıklıyor:
“Çok konuşmak tek başına bir kanıt teşkil etmez, lakin profesyoneller eşliğinde atılacak birinci adım teşhise hakikat bir yol açabilir.”
Otizm spektrum bozukluğu içinde yer alan Asperger sendromu, muhakkak hususlara odaklanma ve tekrarlayıcı davranışlar üzere toplumsal etkileşimlerde zahmetlerle karakterizedir. Bu sendromun belirtilerinden biri ise logoredi, yani çok konuşma eğilimidir.
Örneğin, Asperger sendromu olan bireyler, ilgi duydukları bahisler hakkında uzun ve ayrıntılı monologlara dalabilirler. Lakin, insanların ilgilenmediğini gösteren toplumsal ipuçlarını her vakit fark edemeyebilirler.
İlgi alanları hakkında uzun uzun konuşurlar
Otizm spektrum bozukluğu, bilhassa Asperger sendromu olan bireylerde görülen logore, bu şahısların bilgiyi sürece ve paylaşma biçimleriyle ilgilidir.
Başkalarıyla ilişki kurmak ve coşkularını paylaşmak maksadıyla, ilgi alanları hakkında uzun uzun konuşurlar. Lakin, birtakım durumlarda ne vakit durmaları yahut mevzuyu değiştirmeleri gerektiğini tam olarak anlayamayabilirler.
Otizmli bireylerde çok konuşma eğilimi, toplumsal ve duygusal meselelere yol açabilir. Bu bireyler, bencil yahut diğerlerinin gereksinimlerine duyarsız olarak algılanabilir, bu da şahsî bağlarında yanlış anlaşılmalara ve zorluklara neden olabilir.
Ayrıca, toplumsal ipuçlarını fark edememek, onların izolasyon hislerini ve diğerlerinden kopukluk hissini güçlendirebilir.
