İngiltere’de şimdi 21 yaşındaki Phoebe O’Shaughnessy, başta şiddetli bir baş ağrısı sandığı durumun aslında farklı şeyin sebep olduğunu öğrenince hayatı değişti… Apansız dayayılmaz baş ağrıları yaşayan genç bayan yemek bile yiyemiyordu. Dördüncü gün ağrıları ilaçlarla geçmeyince hastaneye gitti.
“KONUŞAMIYORDUM, YÜZÜMÜN SAĞ TARAFI DÜŞMÜŞTÜ”
Hastaneye kaldırıldıktan sonra nöbetler geçirmeye başlayan genç bayan, bir müddet sonra konuşma yetisini kaybetti. Yapılan BT taraması sonucunda felç geçirdiği tespit edildi. Dört gün boyunca yatağa bağımlı kaldı ve beslenmesi tüple sağlandı.
Doktorlar, felcin sebebinin otoimmün hastalığı olan ülseratif kolit olduğunu belirledi. Phoebe, “Maidstone Hastanesi’ne yatırıldım. Hiç konuşamıyordum ve nöbetler geçiriyordum. Uyandığımda yürüyemiyor ve konuşamıyordum ayrıyeten yüzümün sağ tarafı düşmüştü” dedi.
NADİR BİR TEŞHİS KONULDU
Phoebe, felçten dört gün evvel başlayan baş ağrılarının bir anda ortaya çıktığını ve hiçbir ilacın ağrıyı dindiremediğini söyledi. “Dördüncü gün, artık ilaçları midemde tutamıyordum ve annemden beni hastaneye götürmesini istedim. Tabipler öncelikle kolit ataklarımı izlemek için beni müşahede altına aldı. Lakin yapılan birinci denetimlerde baş ağrısına çok ehemmiyet verilmedi. Sonrasını hatırlamıyorum” dedi.
Yapılan testler sonucunda Phoebe’ye beyin toplardamarında pıhtı oluşumuna neden olan az bir felç tipi olan Serebral Venöz Sinüs Trombozu (CVST) teşhisi konuldu.
Hastanede 21 gün geçiren genç bayanın felcinin, ülseratif kolit rahatsızlığından kaynaklandığı katılaştı. Ayrıyeten doğum denetim hapı ve kortikosteroid kullanımı da felce katkıda bulunmuş olabilecek faktörler olarak değerlendirildi.
“HAYATIM VE TÜM PLANLARIM ALTÜST OLDU”
Phoebe, hastalığın günlük hayatını nasıl etkilediğini ise şöyle anlattı: “Ağrı ve fizikî semptomlarla başa çıkıyorum zira şu an öteki bir seçeneğim yok lakin en güç yanı, bu hastalığın hayat planlarımı altüst etmesi. Bir şeye uzun vadeli bağlı kalmak güç, zira sıhhat durumum bir anda değişebilir. Bu hastalık yüzünden yürümeyi ve konuşmayı yine öğrenmek zorunda kaldım…”