SÖZCÜ TV Genel Yayın Yönetmeni Özgür Çakmakçı
2 yılı aşkın müddette aslında ne yapmadık ki? Sözcü TV bir konutun akıllı ve afacan çocuğu üzere, hiç durmuyor, soruyor, sorguluyor, kurcalıyor. 10 günlük karartma sürecinde oturup düşündük, sanki asıl cürmümüz neydi diye;
MESELA İliç’teki altın ma deni faciasının çabucak sonrasında ora daydık, ihmalleri araştırdık.
MESELA Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Hastanesi’ndeki “sahte doçent” skandalı ve düzmece stent uygulamalarını ortaya çıkardık. MESELA Bakırköy’de bir hastanede ameliyat masasındaki hastayla yapılan pazarlık imajlarını yayınladık.
MESELA 78 kişinin hayatını kaybettiği Kartalkaya yangınındaki ihmalleri tarafla rın hepsine sorup ekrana getirdik.
MESELA TÜİK enflasyonunu açıkladığında yurttaş gerçek enflasyonunu pazar
da bizim kameralarımıza anlattı.
MESELA Meclis koridorunda Cumhurbaşkanı Erdoğan’a “Asgari fiyat ne olacak?” diye sorduk.
MESELA Kaz Dağları’nda Cengiz Holding’in ağaç kıyımına karşı köylülerin sesi
olduk.
MESELA yüzbinlerin katıldığı mitingleri canlı yayınladık.
CEZALAR ONLARIN, MÜKAFATLAR BİZİM HANEMİZE YAZAR
Aslında yaptığımız her haberin, sesini duyurduğumuz her yurttaşın, lisana getirdiğimiz her gerçeğin mükafatını de aldık.
MESELA Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nden programlarımızla, belgesellerimizler muvaffakiyet mükafatlarını kazandık.
MESELA Basın Özgürlüğü mükafatını aldık.
MESELA haberlerimizle onlarca meslek örgütünden sayısız ödül aldık.
MESELA daha 2 yıldır yayın hayatında olan bir kanal olarak onlarca sefer reyting sıralamasının en üstünde yer aldık.
MESELA Türkiye’nin en çok izlenen 3 haber kanalından biri olduk.
HALKIN GÖZÜNDE DAHA GÜÇLÜ BİR SÖZCÜ
10 günlük karartma, ne Sözcü TV’nin inandığı pahaları unutturabilir ne de izleyiciyle kurduğu güçlü bağa ziyan verebilir. Tersine, bu süreç kanalın ve izleyicisinin ortak vicdanında yeni bir dayanışma ru hunu doğurdu. Gerçekleri lisana getirmeye, sormaya, sorgulamaya devam edeceğiz. Zira Sözcü susarsa Türkiye susar.
YAŞANDI BİTTİ SAYGISIZCA
İpek Özbey- SÖZCÜ TV Program Koordinatörü
Sevgili Hasret Gürses, ‘‘Çok kara kışlar gördüm ben tekrar pes etmedim’ müziğini hatırlatmış, ben de öbür bir müzikten, Burak Kut’un o 90’lara damgasını vuran ‘Yaşandı Bitti Saygısızca’sıyla bir meydan okuma ya da moda tabiriyle ‘challenge’ yapayım.
10 gün karartıldık ya biz, zamanlaması manidardı hani. Memleket yeni bir ‘çözüm süreci’ni yaşarken, dağda teröristler 30 silah yakarken eleştirel bir ses duymayı istemeyenlerin kararıydı bu. Biz biliyorduk, seyirci bilmiyordu. Fakat karartınca ve tüm TV’ler tek ses olunca onlar da şıp diye anlayıverdi. Gelen reaksiyonlar daima tıpkı bildirisi içeriyordu: Sözcü’yü neden kararttıklarını anladık. Ezcümle, biz gerçekleri anlatmaya, düzgüne âlâ, berbata makûs demeye, halkın haber alma hakkına hizmet etme ye devam edeceğiz. Hiç hak etmedik bu cezayı, neyse ki yaşandı bitti saygısızca! Unutmayın, sizin iktidarınız varsa, bizim de seyircimiz var!
YENİ GELMEDİK… GERİ GELDİK!
Özlem Gürses- Para Politika
90’ların çok sevdiğim müziğidir ‘çok kara kışlar gördüm / ben yeniden pes etmedim /çok ayrılıklar gördüm / ben yeniden yenilmedim… ‘ (Hatta siz de benim üzere tam şu anda açın dinleyin şarkıyı bir yandan 🙂 SÖZCÜ’nün öyküsü tam da bu türlü, kurulduğu günden beri gazeteci bu ailenin ve çalışan üreten bizlerin başına gelmeyen kalmadı! Ancak SÖZCÜ yenilmedi, biz de yenilmedik…
Yolumuza devam ediyoruz. Açıkçası ben de meslektaşlarım da mevzuyu ‘yenme – yenilme’ olarak görmedik, görmüyoruz… Sadakati mesleğine olan gazetecilerin kurduğu, yönet tiği, çalıştığı Türkiye’nin en büyük medya kümelerinden biri burası. Diğer işimiz yok, yalnızca gazeteciyiz. Israrımız ise gazetecilikte, kimsenin ne borazanı ne savcısı olmak hevesimiz var.
Okuyucumuz, izleyicimiz tek kırmızı çizgimizin al bayrağımız dan geldiğini bilir… Kâh gazetemizi daha çok alarak, kâh simsiyah bir ekranı açık bırakarak, kâh yazdığınız iletilerle dayanağınızı itimadınızı gösterdiniz tekrar bize. E biz de yeni gelmedik, geri geldik işte! Daha da güçlü, daha da kararlı, daha da özgür olarak… Zira yürek bulaşıcıdır!
MEDYANIN İSTİKRARI SARSILDI
Damla Doğan Tuncel – Hafta Sonu Ana Haber
Virgül diyerek bir orta vermek zorunda kaldık. Sözcü TV ekranı kararalı tam 10 koskoca gün geçti. Bu müddet zarfında sırf bir yayın susmadı; tıpkı vakitte medyada kurulan istikrar de sarsıldı. Bu süreç, eleştirel medya kuruluşlarının varlığının ne kadar hayati olduğunu bir defa daha gösterdi.
Kısılan tek bir sesin bile neleri değiştirdiğine, değiştirebileceğine daima birlikte tanıklık ettik. 10 günün 10 günden çok daha fazlası olduğunu gördük, anladık. Yayında olsaydık yapabileceklerimizi, söyleyebileceklerimizi düşündükçe, toplumsal hafızada kayda düşmemiz gerekenleri not ettikçe içimiz içimize sığmadı. Bu 10 gün, bize sadece bir orta vermeyi değil, geri döndüğümüz de neyin gayretini vereceğimizi de gösterdi. “Olamamanın” nasıl bir eksiklik yarattığını düşündükçe, sorumluluğumuz bir kat daha arttı. Gördük ki; bu ekran sadece bir yayın değil, birebir vakitte toplum ismine kurulan bir istikrar noktası. Artık bunun verdiği sorumlulukla işimize çok daha sıkı bir formda sarılma, virgül sonrası cümleyi çok daha güçlü bir formda tamamlama vakti!
KARANLIK SARFİYAT SÖZCÜ KALIR
Serap Belovacıklı-Aklın Yolu
10 gün boyunca ekranlarımız karartıldı, lakin ne yüreğimiz sustu ne de kalemimiz durdu. Bu ceza yalnızca bize değil, gerçeği duymak isteyen milyonlara verildi. Biz bu karanlığı daima gördük lakin yılmadık. Zira biliyoruz ki karanlık sarfiyat, Sözcü kalır. Artık geri döndük… Birebir inançla, tıpkı cüretle ve her zamankinden daha büyük istekle. Bu 10 gün bize gücümüzün ekranlardan değil, inandığımız unsurlardan ve sizden geldiğini bir kere daha hatırlattı. Susturulmak istendikçe çoğaldık, görünmez kılınmak istendikçe daha görünür olduk. Ve son söz… Nerede kalmıştık?
ELEŞTİRİYE KAPALI HER SİSTEM KARANLIĞI BÜYÜTÜR
Senem Tolunay Ilgaz- Öncesi Sonrası
10 gün boyunca susturulmak istendik. Pekala susturulduk mu sahiden? Kocaman bir HAYIR. Her birimiz tekrar sorularımızı sormaya devam ettik. Doğruya hakikat, yanlışa yanlış demeye devam ettik. Anlamadığımız anlamlandıramadığımız olaylar üzerine düşündük. Zira hakikat, adalet arayışımız, özgürlük talebimiz bitmedi; bitmez. İşte bütün bu biriktirdiklerimizi yine birlikte paylaşmaya hem de daha güçlü bir sesle paylaşmaya devam edeceğiz.
Daha güçlü zira; Bildirilerinizi gördük. Sözcü Gazetesi’nin nasıl elden ele dolaştığını gördük. Kapandığımız gece ekranın karşısında ne kadar çok kişi olduğunuzu gördük. SÖZCÜ medya kümesinin dik duruşunu gördük. Bu orta, bir suskunluk değil, dayanışmayla güçlenen bir sessizlikti. Artık basın özgürlüğüne, söz özgürlüğüne ve halkın haber alma hakkına olan inancımızla geri döndük. Zira tenkide kapalı her sistem, karanlığı büyütür. Aydınlık bir gelecek için yaşasın basın özgürlüğü, yaşasın SÖZCÜ TV!
240 SAATLİĞİNE KAPANAN PERDE
Gülinay Selçuk -Haber Bülteni
Zamanı yakalamak bizler için haberi bulmakla eş pahada. Ekranın karartılması ise sahnemizin perdelerini 240 saatliğine kapattı. Bizler sokakta, mahkeme salonlarında, adliye koridorlarında, gittiğimiz her kentte, hatta konutlarımızda haber yazmaya, anlamaya ve öğrenmeye devam ettik. Zira ‘gerçekler’ bekle mez ve karartılamaz. İşte bu yüzden haberlerimizle 10 gün boyunca Sözcü Gazetesi’ne konuk olduk, sozcu.com.tr’den sesimizi duyurduk. Sizlerden gelen bildiriler bizi güçlendirdi: Yeterli ki varsınız, güzel ki çabamızda daima birlikteyiz…
KARARTILDIK LAKİN KARANLIKTA KALMADIK
Can Coşkun – Gündem Masası
Pandemi oldu, özel müsaadeyle işimizi bir saniye aksatmadık. Çeşitli kararlar zirveden indi, yürüdüğümüz yoldan çıkmadık. Mesleksel yahut hayati badireler geldi, yayına yansıtmadık. Hiçbirinde; gece yastığa başımızı koyduğumuzda huzursuz değildik. Artık ise baştan sona, tabandan uca… İşimizi yapamadığımız 10 gün boyunca, bunu bir cezai müeyyide nedeniyle yaşadığımız için öfke doluyduk. Yeniden de bulduğumuz her boşluktan yazıyla, röportajla konuştuk. Dayanışma iletilerinizle sokakta, caddede ve toplumsal medyada hasretle buluştuk. Bir ümit “karar iptal” haberini bekledik ancak olmadı, “varsın geciksin” diyerek “gerçek” mahalleyi terk etmeden yakalama telaşına tutuştuk. Sorulacak sorular, konuşacak bahisler ortada.
Karanlığın peşi aydınlık, yasağın sonu da görüldüğü üzere kaçınılmaz toplumsal karşılık… Patika muhakkak, elde fener ile koşacağız üstüne gizin, gizlenenin, kirin, pasın, palavranın… Tekrar buluştuk işte, kelamımız de yolumuz da değişmeden. Nerede bıraktıysak oradan devralırız dememiş miydik, milim kıpırdamadan üstelik… Ne keyifli bize, Sözcü kocaman bir aile. Okuruyla işçisiyle… Bir final vecizesi olsun, başlıktan arak… “Karartıldık ancak karanlıkta kalmadık” demenin manası ne, haklı merak. Şudur izah, mana, meram… Karanlıkta kalmadık… Zira tarafımızın tayinini diğerinden, sorgulama dürtümüzü ve merakımızı baskıdan yana tutmadık. Beyne kuvvet, kalanlara sürate, selam olsun yine tekrar yayınlara…
NEREDE KALMIŞTIK?
Gülşah İnce- Türkiye’nin Sözü
10 gün boyunca en çok bu cümleleri duydum: “Neden karartıldığınızı çok uygun anladık!” “Yokluğunuz oldukça fark edildi.” “Özledik” Sabahları apartmandan inerken her katta kapı sepetlerinde gördüğüm Sözcü ve Korkusuz gazeteleri ise kanatlarım oldu basamaklardan inerken… Sonra iletiler gelmeye başladı telefonuma; Şişhane metro durağının çıkışına her gün bırakılan Sözcü gazetelerinin fotoğrafı… Parklarda bankların, kafelerde masaların üzerinde her yerde vardık. Elden ele yayılan bâtın bir ileti üzereydi, “Gerçekler susturulamaz! Ekran kararsa da haber, adresine ulaşır”… Konuşamadık tahminen ancak yazdık. Sormaya devam ettik televizyon sayfasından… Evet, konuşamadık tahminen ancak haber alma hürriyetine sahip çıkan izleyicilerimizle işte bu türlü anlaştık. Daima birlikte çok daha güçlendik. Bir gazeteci susamışlığıyla artık tıpkı yerden sorma ya devam edeceğiz ve birinci sorumuz da hazır elbette: Nerede kalmıştık?
KARANLIKTAN KORKMADAN, GÖZÜMÜZÜ KIRPMADAN
Aslı Kurtuluş Mutlu- Kelamın Aslı
Gökyüzünde birtakım yıldızlar vardır. Karanlık çöktüğünde bile yerini bilirsin. Parladığını göremesen bile, oradadır. İşte benim için Sözcü Televizyonu tam da bu türlü bir yıldız. Son 10 gün boyunca o yıldız görünmez oldu. Ekran karardı, sesimiz susturuldu. Benim için geçen bu 10 gün yalnızca bir sessizlik değil; bir mesleğin kalbini durdurmak üzereydi. Lakin o yıldız hiç sönmedi. Yalnızca bulutların gerisindeydi. İnandığım şeyi hatırladım: Sözcü TV’nin birinci kurulduğu günlerdeki heyecanımı…İlk yayına çıkarken kalbimin çarpışını… Ve en çok da bu ekrana, bu mesleğe, bu ülkeye duyduğum sorumluluğu. Biz gazeteciler, yıldızlar üzereyiz biraz; Bazen uzak görünürüz ancak en çok taraf gösteririz. Yolunu kaybedenlere umut oluruz. Gerçeği arayanlara ise ışık… Bu yüzden, geri döndük. Bu, yine doğan bir yıldızın ışığı üzere. Daha parlak, daha bahadır, daha inançlı. Sözcü varsa yol vardır. Gerçek vardır. Aşkla, umutla, titizlikle çalışan bir takım ve karanlıkta bile yıldızımıza inanan milyonlar var ardımızda. Artık tekrar parlıyoruz. Karanlıktan korkmadan, gözümüzü kırpmadan…
TÜRK BASIN TARİHİNE DÜŞEN KARA LEKE
Burak Tatari- Dünyanın Sesi
Ben son ana kadar Sözcü TV’nin karartılacağına inanamadım. Bunun münasebetini akla, mantığa uygun bulmadığım için de bir formda iptal edilmesini bekledim. Sözcü çalışanları olarak birlikte çıktığımız son yayında ekran siyah-beyaza dönene kadar da bunun gerçekleşeceğine ikna olmadım. Dakikalar sonra Sözcü ekranı siyaha döndü ve 10 gün boyunca bu türlü sabit kaldı, Türk basın tarihine bir diğer kara leke düştü. Yaptığı işi seven ve gördüklerini izleyicilerle paylaşmak isteyen gazeteciler olarak bu günlerin geçmesini sabırsızlıkla bekledik. Aldığımız bildirilerle Sözcü’nün okur ve izleyicileriyle ne kadar özel bağ kurduğunu bir kere daha fark ettik. Artık, sizlerin dayanağı ve dayanışmasıyla motive olmuş biçimde tekrar ekrana dönmeye çok hazırız