O günlerde oyun makinelerinin yaygınlaşmasıyla birlikte gelişen bu bağımlılık, onu yıllar boyunca sessizce sürükledi. Başlangıçta cümbüş için denediği makineler vakitle gece yarılarına kadar süren alışkanlıklara dönüştü; kazandıkça umutlandı, kaybettikçe daha fazlasını geri almaya çalıştı.
Yıllar içinde meskenini sattı, onu da kumar makinelerinde kaybetti. Gizlediği bağımlılığı nedeniyle ailesiyle bağları sarsıldı, intiharın eşiğine geldi ve tekraren toparlanmaya çalıştı.
En sonunda fizikî uzaklaşmayla denetimi kısmen sağladı lakin ruhsal tesirler uzun mühlet devam etti. Tüm bu süreçte toplamda en az 500 bin dolar kaybettiğini söyleyen bayan, artık kumar ıslahatları için uğraş veriyor ve her kumarbazın lisansla kayıt altına alınmasını savunuyor.
HER ŞEY KÜÇÜK BİR BAHİSLE BAŞLADI
Başlangıçta 10 cent’lik küçük bahislerle oynayan Libby, vakitle daha sık ve yalnız oynamaya başladı. Seçilen sayılara nazaran kazanma mantığına dayanan bu oyun, görünüşte zararsızdı. Ne var ki Libby’nin bu makinelerle olan ilgisi kısa müddette bağımlılığa dönüştü.
Daily Mail’in haberine nazaran; bir yıl içinde 2 bin dolar kaybetti ve bu, o periyot için büyük bir meblağdı. Bağımlılığını çocuklarından ve arkadaşlarından gizleyen Libby, kent değiştirmenin tahlil olacağını düşünerek Melbourne’e taşındı.
Ancak taşınma, bağımlılığı sona erdirmedi. Aldığı mesken satışından elde ettiği 100 bin doların büyük bir kısmını tekrar oyun makinelerine yatırdı. 24 saat açık kumarhanelerde sabahlara kadar oynadı; bazen 52 saat boyunca aralıksız makine başında kaldı. Konutuna döndüğünde son 5 bin dolarını da kaybetmişti.
KIZLARININ DAYANAĞI İLE YARDIM ALDI
Ailesiyle yüzleşmek zorunda kalan Libby, kızlarının dayanağıyla yardım almaya başladı. Öğretmenliğe dönmesi kısa periyodik bir istikrar sağladıysa da, akşamları yine makinelere yöneldi. Bir gece, öğrencilerinin imtihanlarına üç hafta kala sabaha kadar kumar oynayıp sonraki gün derse gittiğini fark edince, hayatını sorgulamaya başladı.
İntiharın eşiğine gelen Libby, West Gate Köprüsü’nden atlamaya kalkıştı lakin köprünün altından geçen bir geminin sireni onu kendine getirdi. Yardım için hastaneye başvurdu ve babasının yanına taşındı. Katı kurallarla geçen bu periyot, Libby’nin kendine gelmesini sağladı. Bağımlılığın bir hastalık olduğunu kabul etti.
TEKRAR KUMAR OYNAMAYA BAŞLADI
2005 yılında, kumar makinelerinin sadece tek bir kumarhaneyle hudutlu olduğu bir bölgeye taşındı. Fizikî erişimin olmadığı bu devirde, bağımlılığı büyük ölçüde azaldı. Lakin ruhsal tesirler devam etti ve birkaç sefer tekrar kumar oynamaya başladı.
2015 yılında yalnızca üç haftada 30 bin dolar kaybedince, bu bağımlılığın gerçek boyutuyla bir sefer daha yüzleşti. Birinci defa kazandığı 15 bin doları tekrar makineye yatırmak yerine bankaya götürdü ve bir daha oynamamaya yemin etti.
TOPLAMDA 20 MİLYON LİRA KAYBETTİ
Libby, yıllar boyunca toplamda en az 500 bin dolar kaybettiğini söylüyor. Artık ise kumar ıslahatı için çaba ediyor. Her kumarbazın tıpkı şoför evrakı üzere yıllık bir lisansa sahip olması gerektiğini savunuyor. Böylelikle hem denetim sağlanabileceğini hem de toplumsal maliyetlerin azaltılabileceğini düşünüyor.
“Bir tost makinesinde bile daha fazla ihtar var,” diyen Libby, insanların korunması gerektiğini ve hükümetin bu bahiste daha önemli adımlar atması gerektiğini vurguluyor.
