Yüreğir ilçesi Sinanpaşa Mahallesi’ndeki Kozan Çarşısı’nda yalnız başına ömür çabası veren Mustafa Şamar, gençliğinde sigortasız olarak inşaat işlerinde çalıştı. Şamar, 1976 yılında Güler Şamar ile evlendi. Anadolu Mahallesi’nde kiraladıkları ahşap bir meskende hayatlarını sürdüren çiftin, bu meskende 2 kız ve 1 erkek çocuğu dünyaya geldi. Yıllarca tıpkı meskende hayatlarını sürdüren aile, vakitle sıhhat meseleleriyle karşılaştı. Güler Şamar, Alzheimer hastalığına yakalandı. Durumu ağırlaşan Şamar, 2013 yılında hastaneye kaldırıldı. Güler Şamar hastanedeyken çiftin meskeni sobadan sıçrayan ateş nedeniyle yanarak, kullanılamaz hale geldi. Meskenlerinin yandığını öğrenen Güler Şamar, tedavi gördüğü hastanede tıpkı gün rahatsızlanarak hayatını kaybetti. Eşinin vefatının akabinde bir mühlet çocuklarının meskenlerinde kalan Mustafa Şamar daha sonra bir arkadaşının yardımıyla depodan bozma tek odalı bir konutta yalnız yaşamaya başladı.
‘ÇOCUKLARIM BENİ ARAYIP, SORMUYOR’
Aldığı 5 bin TL yaşlılık aylığıyla deponun elektrik ve su faturasını ödediğini, geriye kalan fiyatla da yaşamaya çalıştığını kaydeden Şamar, “Eşim öldükten sonra vakitle çocuklarım bana karşı ilgisiz davrandıklarını hissettim. Daima terslendim, istenmediğimi düşündüm. Bu yüzden yanlarından ayrıldım ve bir mühlet farklı bireylerin yanında kaldım. Yaklaşık 1 yıl evvel bu yere taşındım ve o günden beri tek başıma yaşıyorum. Komşularım yardım ediyor. Çocuklarım beni arayıp, sormuyor. Hayatımın son günlerini daha yeterli kaidelerde geçirmek için yardım istiyorum” dedi.
‘BAŞIMA BİR ŞEY GELSE KİMSENİN HABERİ OLMAYACAK’
Çocuklarından tek beklentisinin arayıp halini hatrını sormaları olduğunu söyleyen Mustafa Şamar, “Gece saatlerinde ortam büsbütün karanlık oluyor, başıma bir şey gelse kimsenin haberi olmayacak. Çocuklarımdan hiçbir haberim yok, hayatta mı, değil mi bilmiyorum. En son onları arayıp, ‘Hastayım, beni buradan alın’ dedim ancak beni tersleyip telefonu kapattılar. Neler yaşadığımı bir tek ben biliyorum. Uzun müddettir ne gerçek düzgün yemek yiyorum ne de su içebiliyorum. Yalnızca komşu esnaf zeytin, peynir ve yağ üzere temel gereksinimlerimi karşılıyor. Onların dışında kimse benimle ilgilenmiyor. Yetkililerden bana dayanak sağlamalarını ve kalıcı barınma alanı istiyorum” diye konuştu.
Çarşı esnafından Ömer Kaya ise Mustafa Şamar’ın muhtaçlıklarının komşuları tarafından giderildiğini söyleyerek, “Mustafa ağabeyimiz garibandır. Kimsesiz olunca yaşaması sıkıntı oluyor. Biz esnaflar olarak elimizden geleni yapıyoruz fakat tek başına bu yaşta gayret etmesi kendisi için kolay değil. Yetkililerden kendisine sahip çıkmalarını bekliyoruz” sözlerini kullandı.
