CHP’nin 7. Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, CHP’nin kuruluşunun 102. yıl dönümünde toplumsal medya hesabından paylaşım yaptı.
Kılıçdaroğlu’nun paylaşımında şu tabirler yer aldı:
“ALTI OK’UN IŞIĞINDA
Cumhuriyet Halk Partimiz 102 yaşında. Ne memnun ki hem ülkemizin kurucusu olma onurunu hem de ülkemizin geleceğinin teminatı olmayı sürdüren ulu bir çınar üzere demokrasi dünyamızın tam göbeğinde ve halkımızın yüreğinde varlığını sürdürüyor.
CHP’nin ideolojik politik tavrı aşikardır… Toplumsal demokrat bir partidir… Atatürk’ün öngördüğü çağdaş uygarlığı yakalama ve aşma idealindedir… Her şartta demokrasiyi savunur, tenkitlere açıktır. Gelişmiş bir tenkit kültürü vardır. Otoriter idarelere karşıdır… Daha pek çok ilkeyi sayabiliriz… Altı Okumuz bu bağlamda demokrasinin, büyümenin, vatan sevgisini içselleştirmenin bir garantisidir.
CHP’nin 6 oku ne manaya gelir?
Büyük Başkan Mustafa Kemal Atatürk’ün bizatihi anlamlaştırdığı; teorik içeriğini oluşturduğu “Altı Ok” Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş ideolojisidir. Bir öteki anlatımla yeni kurulan devletin ideolojik temelidir. Özü itibariyle “Altı Ok” nasıl bir cumhuriyet olduğumuzu, cumhuriyetimizin karakterini ve kişiliğini önümüze serer.
Cumhuriyetimiz, dün ve bugün olduğu üzere yarınlarında da Cumhuriyetçi, Milliyetçi, Halkçı, Devrimci, Devletçi ve Laik olacaktır.
Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılında Altı Ok nereye düşüyor?
Cumhuriyetçilik, padişahın kulu olmaktan cumhuriyetin onurlu vatandaşı olmaktır. Yani halkı tebaa zihniyetinden kurtarmaktır. Yurttaşların, demokratik kurallar çerçevesinde bir idarenin paydaşı ve kurucusu olmasını sağlayan Cumhuriyetçilik, egemenliği şahsa ve zümreye ilişkin olmaktan Çıkarır ve milletin kendisine teslim eder.
Cumhuriyetçilik unsuru, laiklikle birlikte demokratik hukuk devletinin temel desteğidir.
“ALTI OK’UN GÜNCELLENMİŞ YORUMU BİZİ ÇAĞDAŞ DEMOKRASİYE ÇIKARIR”
Altı Ok’un güncellenmiş yorumu bizi çağdaş, özgürlükçü demokrasiye çıkarır.
Milliyetçilik prensibine baktığımızda da gördüğümüz şudur. Milliyetçilik; etnik bir atfa sahip değildir; siyasi bir birlikteliği öngörür. Açıkça söylemek gerekirse Türkiye Cumhuriyeti din ve etnik köken temelleri üzerinde değil, siyasal şuur yerinde kurulmuştur.
Cumhuriyetimizin 2. yüzyılının başında, dünyadaki gelişmeleri de dikkate alırsak, bireyin refahı ile ülkesinde huzur içinde yaşamasının şartlarını yaratmak zorundayız.
Yani herkesin kimliğine hürmet duyarak ferdî ve toplumsal refahımızı büyütmeliyiz. Bunu “Refah milliyetçiliği” olarak da tanımlayabiliriz.
Halkçılık neden vazgeçilmez?
Halkçılık, Amasya Genelgesi, Erzurum ve Sivas Kongresi kararlarında, 23 Nisan 1920’de TBMM’nin açılışında, 20 Ocak 1921 ve 20 Nisan 1924 anayasalarının hazırlanışında temel koşul, “Hâkimiyet kayıtsız kuralsız milletindir” prensibidir. Bu telaffuz, Atatürk’ün Halkçılık unsurunun ruhudur. Atatürk bu ruhtan ömrü boyunca hiç şaşmamıştır. Bu telaffuz tıpkı vakitte özgürlükçü bir siyasi parlamenter demokrasiye er ya da geç ulaşma isteğinin de nişanesidir.
Devletçilik neden uygulanmalı?
Bu ağır tablonun ekonomik boyutuna ait “Devletçilik” unsurunun söyleyebileceği çok şey var.
Ekonomik krizden bizi kalıcı olarak çıkartacak perspektif, yaklaşık 90 yıllık bir geçmişi ve birikimi olan Devletçilik prensibinin, “Sosyal Devlet Devletçiliği” maksadıyla tekrar tanımlanmasından geçmektedir.
Cumhuriyetimizin tekrar “Kimsesizlerin kimsesi” kılınmasının, tek bir çocuğun dahi yatağa aç girmeyeceği bir nizamı kurmanın yolu Devletçilikten geçmektedir.
Günümüz dünyasında toplumsal adalet ve refah devleti siyasetlerine uyarlanmış haliyle Devletçilik, gelir dağılımında eşitliği sağlayan toplumsal demokrat bir ıslahat projesine dönüşebilir.
Devlet her şeyden evvel liyakat üzerine inşa edilmek zorundadır. Bu da bizim devletçilik anlayışımızın temel taşlarındandır. Devleti yönetenler de halkına hesap vermek zorundadır.
Çünkü devleti yönetenlerin aylıklarını devletten hizmet alan halk öder. Münasebetiyle halkın ödediği vergilerin hesabını veremeyenler, yolsuzluğa ve devlette çürümeye yol açarlar. Bu da ahlaki anlayışı temelden dinamitler.
Laiklik prensibinden taviz verilemez
Atatürk’ün laiklik anlayışı ve bunu bir prensip olarak ihtilallerinin temeline yerleştirmesi muazzam bir adım. Bugün yalnızca ülkemizin değil, dünyanın yaşadığı meseleler bağlamında da ele aldığımızda yaklaşık yüz yıl evvel atılan bu adım, Atatürk’ün geleceği okuma yetisinin delili.
Laiklik ferdî özgürlüklerin ve çoğulculuğun teminatıdır. Laiklik aklın özgürleşmesidir. Üstelik laiklik, kimi çevrelerce argüman edildiğinin tersine, inanç özgürlüğünün de teminatıdır.
Haliyle laiklik, terslerinin da fikri varlığını garanti altına alır. Tıpkı vakitte yalnızca fikri özgürlüklere değil, uyguladığı ve yasal gördüğü şiddet nedeniyle direkt hayat hakkına saldıran köktenci anlayışlara, yapılara karşı da “Laiklik” prensibi vazgeçilmezdir.
CHP iktidarında laiklik, başta bölgemizde olmak üzere tüm dünyayla kuracağımız münasebetin temel belirleyeni olacaktır, olmalıdır.
“DEVRİMCİLİK PRENSİBİ BİREBİR VAKİTTE SORGULAMA KÜLTÜRÜNÜ DE DAİMA KILAR”
Devrimcilik geleneğimizde de geleceğimizde de var
Devrimcilik, geleceğin öncüsü olmak demektir. Bunun gayretini vermek demektir. Bizim yani CHP’nin devrimcilik anlayışı da budur. Devrimcilik prensibi, Atatürk İhtilallerinin sürekliliğini yansıtması kadar, bu ihtilallerin verdiği dinamizm nedeniyle de kıymetlidir. Geleceğin öncüsü olmanın yolu bilimden geçmektedir. Gerçekten Atatürk, “Dünyada her şey için; uygarlık için, hayat için, muvaffakiyet için en gerçek mürşit ilimdir; fendir. İlim ve fennin dışında rehber aramak dikkatsizliktir, bilgisizliktir, yanlışlıktır” der
Bu haliyle Devrimcilik, partimizin toplumsal demokrat bir partiye dönüşmesinin, sol/sosyalist dünyayla ilişkilenmesinin de sağlayıcısıdır. Tıpkı vakitte Devrimcilik prensibi, Altı Ok’un öteki prensiplerinin bugüne ve yarınlara ışık tutan halinin de yapı taşıdır.
Devrimcilik unsuru kendi iç devrimimizin, devrimciliğimizin nüvesidir; durağanlığı değil, sürekliliği temsil eder. Devrimcilik prensibi tıpkı vakitte tenkit ve sorgulama kültürünü de daima kılar. Bu olmazsa aslında değişimi daima kılamazsınız.”
